pyton
Dołączył: 19 Maj 2006
Posty: 654
|
 Wysłany: Pon Cze 15, 2009 21:24 Temat postu: "Za trzy lata gramy o mistrza" - Wywiad z prezesem |
 |
|
Rozmowa z prezesem Pogoni
Tomasz Maciejewski: Ocena minionego sezonu, a właściwie dwóch lat odbudowy Pogoni. Były gorsze mecze, zakręty, puste trybuny, "dyskusje" z kibicami... Teraz ogromna satysfakcja?
Artur Kałużny: Skłamałbym, gdybym powiedział, że przeszliśmy II ligę bez stresu i bez emocji. Emocje są wskazane, ale stresu wolelibyśmy uniknąć. Nie udało się. Wszyscy pamiętają te trudne, nerwowe momenty - zmiana trenera następowała, gdy byliśmy na 14. miejscu. Mało kto wówczas wierzył, że uda się zakończyć sezon sukcesem. My wierzyliśmy! Od samego początku! Jak tylko "wzięliśmy się" za Pogoń, wierzyliśmy, że damy radę! Z tego jesteśmy dumni najbardziej. Podczas tych dwóch lat musieliśmy udowodnić swoją wiarygodność, skuteczność.
Jeśli chodzi o personalia, decyzja o zatrudnieniu Piotra Mandrysza była bardzo ważnym posunięciem, a wskazałby pan jakieś inne przełomowe momenty?
- Nie było jednego przełomowego meczu, jednej sytuacji, jednej rozmowy... Po prostu wiedzieliśmy, że droga, którą podjęliśmy, jest drogą właściwą. W międzyczasie działo się wiele - był temat pana Drzymały, były zmiany w sztabie trenerskim itd. My, to znaczy Grzegorz Smolny i ja, jesteśmy ludźmi ambitnymi i bardzo dynamicznymi. Zaangażowaliśmy się w odbudowę klubu, szukaliśmy najlepszych rozwiązań, działaliśmy z pasją. Jedyne, co można było nam zarzucić, to brak doświadczenia w futbolu. Profesjonalna piłka jest specyficzną dziedziną, niełatwą do ogarnięcia.
Wielokrotnie podkreślał pan, że to nie jest zwykły biznes, że pewnych spraw nie można przewidzieć, że pieniądze nie gwarantują wyników...
- Jest tutaj wiele zmiennych, które muszą współgrać, by efekt końcowy był taki, a nie inny. Nikt nie pamięta drobnych wpadek czy drobnych sukcesów. Liczy się osiągniecie celu. A tym celem był awans! Wszystkie inne rzeczy mogą być nam wybaczone. Gdyby Pogoń nie awansowała, nic by nam wybaczone nie zostało!
Nowi właściciele zdali trudny egzamin, a czego się jeszcze nauczyli? O relacjach między klubami, działaczami, o funkcjonowaniu szatni, o błędach sędziów? Polska piłka jest bardzo pogmatwana?
- Pogmatwana, ale coraz mniej. Sprawa najważniejsza, to skuteczna walka z korupcją, która funkcjonowała na ogromną skalę. W głowie się nam nie mieściło, że nawet w IV czy III lidze też jest wszechobecna. Teraz możemy narzekać na niekompetencję sędziów itd., ale skoro aresztowano 70 arbitrów z I ligi i ekstraklasy, to nie ma się co dziwić, że poziom sędziowania się obniżył. Tam też potrzebne jest doświadczenie, trzeba zaliczyć kilkadziesiąt czy kilkaset meczy...
Wracamy do głównego wątku - doświadczenie jest ważne w każdej branży, w każdym zawodzie - piłkarz, sędzia, szef klubu. Oprócz determinacji, pasji, i pieniędzy, których przez ostatnie dwa lata nam nie brakowało. I mam nadzieję, że tak będzie dalej.
A propos pieniędzy - rok temu mówił pan, że jedna z najważniejszych lekcji to "przepłacić słabego zawodnika i stosunkowo tanio kupić wartościowego"
- Tak, jest to loteria, ale nie do końca. W klubie otaczamy się ludźmi, którzy zjedli zęby na piłce nożnej, a do tego mają nosa i szczęście. Jest większa szansa, że z młodych zawodników, albo graczy, którym - z różnych powodów - nie szło w innych klubach, uda się skomponować zespół. I ten zespół wystrzeli. Ale gwarancji nie ma. Jeszcze nikt na świecie nie wymyślił patentu na drużynę, która będzie wygrywała wszystkie mecze. Można podać wiele przykładów, gdzie wszystko zgadza się "na papierze", są kosmiczne budżety, galaktyczni piłkarze, tłumy kibiców, a wyniki słabe. Dlatego piłka nożna jest tak pasjonująca, tak ją kochamy. Każdy może wygrać z każdym. Gdyby było inaczej, brakowałoby tej całej magii! Nietrafione transfery czy nawet błędy sędziego są wkalkulowane. Nie chcę powiedzieć, że piłka by straciła, gdyby zawody prowadzono bezbłędnie. Pewnie by zyskała, ale emocje byłyby mniejsze. Po to idziemy na stadion czy nawet siadamy przed telewizorem, by przeżyć coś wyjątkowego - krzyczymy, krytykujemy, szalejemy z radości...
Piłkarskie szaleństwo powoli wraca na stadion przy Twardowskiego. Tysiące szczecinian znów zaczyna interesować się wynikami Pogoni. To był jeden z głównych celów odbudowującego się klubu?
- Najważniejsze jest właśnie ta pozytywna atmosfera, wśród kibiców, w mieście. Składa się na nią wiele rzeczy - zaangażowanie władz, prezydenta, sponsorów, mediów; zainteresowanie fanów, atmosfera w szatni, postawa piłkarzy. Jeśli jest fajny klimat, pojawiają się większe pieniądze, na boisku też się lepiej układa, wszyscy łapią wiatr w żagle, wzrasta determinacja. A jak jest determinacja, pieniądze, wspólny cel, to jest większa szansa na sukces!
Właściciele chętniej sięgają do portfela?
- Oczywiście. Ale my od początku liczyliśmy się określonymi wydatkami. Patrzyliśmy nie pół roku do przodu, tylko trzy albo pięć lat! Decyzja o wejściu w profesjonalną piłkę to nie był kaprys, szybki biznes. A zarzucano nam, że dzięki układom politycznym chcemy zrobić jakiś "numer z Pogonią", że bardziej zaszkodzimy, niż pomożemy. Myślę, że dwa lata naszej pracy przekonały wiele osób, choć na pewno nie wszystkich... Jesteśmy na takim etapie, że można mówić o udanej odbudowie klubu - gramy z całą Polską, w profesjonalnej lidze. A to nie koniec sportowej drogi, chcemy być w Pogoni jak najdłużej, wprowadzić ją do ekstraklasy, grać o wysokie cele... Najtrudniejsze były te minione dwa lata - musieliśmy wygrywać i awansować. Teraz nie "musimy", a "możemy"! Po wielu drugoligowych spotkaniach kibice, i ja też, mówili: "Pogoń wygrała, no i co, przecież na tym poziomie wszystko powinna wygrywać!"
Awans nie był formalnością...
- Nie był! Bo klubów z aspiracjami, dużymi stadionami i poważnym budżetem było kilka. W Bydgoszczy czy Częstochowie też są myślący ludzie, też mają określone plany, interesuje ich I liga, a nawet ekstraklasa. Fakt - my byliśmy jednym z faworytów, "Pogoń" to marka, wielu kibiców, ponad 60 lat tradycji. Wiele atutów przemawiało za nami, ale trzeba jeszcze wyjść na boisko i być lepszym od przeciwnika! Przykład Rakowa, Zawiszy czy Zagłębia Sosnowiec potwierdza, że o sukces w II lidze też nie jest łatwo. Nikt nie położył się na boisku, słysząc nazwę "Pogoń".
Mówi pan, że patrzy kilka kroków do przodu? Gdzie może dojść Pogoń na przykład za trzy, cztery lata?
- Trzy lata? Wyobrażam sobie, że gramy o mistrzostwo Polski!
A bliżej ziemi?
- Gdybyśmy nie wierzyli, że możemy za kilka lat sięgnąć po mistrza, nie zabieralibyśmy się za piłkę. Dziś wydaje się to jeszcze bardzo odległym celem, ale takie są nasze plany, nasze marzenia!
No to już trzeba zacząć budowę drużyny marzeń. Jaki będzie budżet Pogoni na sezon 2009/2010?
- Dziś nie odpowiem, jaki będzie budżet, ale chcielibyśmy zapewnić około 10-12 milionów. To pozwoli o coś grać, choć potentatem i faworytem do awansu raczej nie będziemy. Należałoby dodać: Uff, w końcu nie będziemy głównym faworytem, presja się zmniejszy.
Ale te 10-12 milionów rozbudzi wyobraźnię kibiców - jakich piłkarzy zobaczymy za kilka tygodni w Szczecinie?
- Żadne nazwisko dziś z moich ust nie padnie. Będziemy informować o nowych zawodnikach, gdy już podpiszemy z nimi kontrakty. Wszyscy zdają sobie sprawę, że jeśli chcemy zaistnieć w I lidze, trzeba "delikatną rewolucję" w drużynie zrobić. Planujemy pozyskanie 6-8 piłkarzy. Obecny skład to jest już dość solidny fundament, kilku graczy z powodzeniem poradzi sobie w wyższej klasie rozgrywkowej, lecz wzmocnienia są konieczne. W kręgu naszych zainteresowań jest wielu zawodników, mamy określone priorytety i postaramy się o naprawdę wartościowe transfery. Ale jestem ostatnim, który składałby obietnice, że nowy skład zagwarantuje awans. Pozostaje zbyt wiele niewiadomych. Teraz nawet skład I ligi nie jest znany, nie wiemy, jakim potencjałem będą dysponować przeciwnicy, jak spisze się nasz przebudowany zespół. Runda jesienna to taki rekonesans, dopiero zimą będzie można pokusić się o jakieś oceny, deklaracje, dokonać kolejnych zmian kadrowych.
Gdyby okazało się, że Pogoń powtórzy wyczyn Floty Świnoujście i jako beniaminek zamiesza w czołówce, szefostwo klubu podejmie finansowe ryzyko i sięgnie po kolejne wzmocnienia, by już w czerwcu 2010 roku...
- Odpowiem trochę wymijająco, ale chyba to wystarczy: dla nas I liga, tak IV, III czy II to tylko okres przejściowy. Oby trwał on jak najkrócej. Jeśli nadarzy się okazja awansować w pierwszym roku, grzechem zaniechania byłoby rezygnować... A co do nakładów finansowych - mamy wystarczająco dużo determinacji, by nie czekać do końca rundy jesiennej na spektakularne zakupy.
Ile pieniędzy Kałużny i Smolny są w stanie przeznaczyć na pierwszoligowy sezon? Ile dotychczas wydali?
- Do tej pory wyłożyliśmy z własnych kieszeni ponad 3 miliony złotych, przez dwa lata. Nie jesteśmy krezusami, tak jak pan Krauze czy pan Solorz, ale jakoś sobie w życiu radę dajemy i stać nas na zainwestowanie jeszcze paru milionów. Pierwszoligowy sezon oznacza większe wydatki niż dotychczas i mamy tego świadomość. Nie wiem, czy będziemy musieli dołożyć 3 czy 5 milionów, ale te pieniądze zapewnimy.
Reszta będzie od miasta i sponsorów?
- Miasto jest najważniejszym partnerem Pogoni. Od początku bardzo fajnie zaangażowało się w odbudowę klubu. I deklaruje dalszą pomoc. Rozmowy na temat nowego sezonu trwają, nie chciałbym wychodzić przed szereg, rzucać konkretnych kwot... Na pewno liczymy na więcej, niż było w II lidze. Im większy budżet, tym większe szanse na awans. Można sobie wyobrazić taką sytuację, że Pogoń, dzięki pomocy gminy Szczecin i kilku dużych firm, dysponuje pieniędzmi i kadrą na miarę awansu. Dobrze byłoby pójść na fali, wykorzystać entuzjazm! A może być też tak, że przez trzy lata działamy bardziej zachowawczo, w sumie wydajemy więcej, ale sukcesu nie ma. Jeśli chodzi o sponsorów, coraz więcej firm wyraża zainteresowanie Pogonią. Mimo kryzysu! A ci, którzy są, nie odchodzą! Piłkarska marka znów przyciąga. Nie jest tak jak dwa lata temu, kiedy większość odrzucała nasze oferty. Zaczynaliśmy od zera, a właściwie od zgliszcz. Hasło "Pogoń" nie zachęcało, tylko zniechęcało. Za klubem ciągnęła się niechlubna przeszłość. Musieliśmy włożyć trzy razy więcej energii, by przekonać kogoś do współpracy, by udowodnić, że to, co najgorsze, jest już za nami. W tym miejscu chciałbym po raz kolejny podkreślić rolę włodarzy Szczecina - pomoc z UM była i jest pozytywnym sygnałem dla potencjalnych sponsorów, którzy traktują miasto i klub jako wiarygodnych partnerów.
Ta zażyłość z Urzędem i duża kasa "z promocji" budzi kontrowersje, sprzeciw reprezentantów innych dyscyplin.
- A który klub jest tak rozpoznawalną marką jak piłkarska Pogoń, który może być wizytówką miasta? Chyba odpowiedź jest oczywista. Co nie znaczy, że nie należy wspierać innych drużyn. UM robi to na coraz większą skalę, bo Szczecin musi odbudować swoją pozycję w grach zespołowych. Teraz aż wstyd patrzeć na rankingi, gdzie zajmujemy 40. miejsce! Wiele mniejszych ośrodków ma kilka solidnych drużyn ligowych, u nas - pustynia. Każdy sukces, każdy awans cieszy! Jeśli ktoś mówi: miasto faworyzuje Pogoń; odpowiadam: miasto nas wspiera, oceniając konkretne efekty - wyniki pierwszego zespołu, ale również inne sprawy, np. odbudowę struktur klubu, szkolenie młodzieży. A tu są powody do satysfakcji. W Pogoni trenuje 300 zawodników, mają znakomite warunki, fachową kadrę trenerską, odnoszą sukcesy. Juniorzy wywalczyli medal MP, grali w drużynie walczącej o awans do I ligi. Dawno nie mieliśmy tylu utalentowanych wychowanków. A tak przy okazji, warto obalić pewien mit, że 1,8 mln otrzymane w ramach promocji w całości poszło na pierwszą drużynę. 200 tysięcy zwróciliśmy w podatkach, a 600 tys. przeznaczyliśmy na młodzież. Został milion. A ta suma już nie poraża, bo połowa klubów II ligi ma budżet na takim poziomie.
Żeby ich zdystansować, trzeba było zwiększyć pulę. Tylko pożyczki wchodziły w grę?
- Nie ma innej możliwości dofinansowywania. W statucie spółki jest wyraźny zapis, uzgodniony z Pogonią Nową i korzystny dla stowarzyszenia. Wnieśliśmy kapitał, a oddaliśmy połowę akcji przedstawicielom PSN-u, po kolejnych awansach mieliśmy odzyskiwać 25 procent. To było zabezpieczenie i potwierdzenie, że mamy czyste intencje. Nie chcę robić z siebie "wybawiciela" klubu, ale mało kto zgodziłby się na takie rozwiązanie.
Te pożyczki się kumulują, więc sytuacja finansowa spółki będzie budziła coraz większe wątpliwości...
- To miałoby znaczenie, gdybyśmy ubiegali się np. o kredyty bankowe, ale my nie mamy zamiaru "jechać" na kredytach.
A jeśli Pogoń znajdzie się w tarapatach i spółka upadnie?
- To stracimy! Powtórzę - sposób finansowania klubu potwierdza, że chcemy realizować długofalowy plan, że nie mamy zamiaru nigdzie "uciekać". Przecież nie wyprowadzę się do Łodzi czy gdzieś za granicę. To jest paradoks, że ludzie związani ze Szczecinem są traktowani bardziej podejrzliwie niż inwestorzy z zewnątrz. Ja i Grzesiek odczuwamy to na co dzień. Jedni chcą nas zdyskredytować, inni pukają się w głowę. Pytają "Po co wam to? Na co się porywacie?", przypominają poprzednich właścicieli klubu, którzy nie porozumieli się z miastem, odchodzili w niesławie... Ale my się nie zrażamy, chcemy przełamywać stereotypy i pokazać, że w Szczecinie można robić wielką piłkę.
Był już ktoś taki.
- No tak, Sabri Bekdas miał wizjonerski plan! 10 lat temu chciał zrealizować to, co teraz dzieje się w 10 innych polskich miastach. Nowe stadiony, towarzyszące im inwestycje itd. Gdyby ówczesne władze potrafiły przyjąć Bekdasa, wykorzystać jego miliony dolarów, dziś Pogoń byłaby poza zasięgiem krajowych rywali. Szczecin by bardzo dużo zyskał.
Jest odwrotnie - wszyscy poważni rywale nam "odjechali". Powrót do ekstraklasy to jedno, a stadion?
- To oddzielny temat, temat-rzeka! Od początku spotkań z władzami miasta, z prezydentem Piotrem Krzystkiem, zwracaliśmy uwagę, że bez nowoczesnej infrastruktury Szczecin nie ma szans powrócić na szczyty... My wzięliśmy na siebie działalność sportową, a miasto - określone plany inwestycyjne. Mam nadzieję, że najpóźniej w 2010 roku zapadnie decyzja, czy powstanie nowy stadion w Dąbiu, czy będzie przebudowywany obecny obiekt przy Twardowskiego. Nie chcę rozstrzygać, co jest lepsze, co bardziej opłacalne? Nie wiem tego. Ale wiem, że trzeba wreszcie ruszyć z miejsca, zaplanować i zrealizować to niezwykle ważne przedsięwzięcie. Każdy inwestor, każdy człowiek zajmujący się dużym biznesem, niekoniecznie piłkarskim wie, że podstawą jest infrastruktura. Rozmawialiśmy z wieloma przedsiębiorcami, którzy są gotowi poważnie zaangażować się w futbol, w budowę mocnego klubu, ale pierwsze pytanie zawsze brzmi: A co ze stadionem?
To najważniejszy warunek, który pozwolił ściągnąć do Pogoni wielki kapitał?
- Wydaje mi się, że tak. Można rozkręcić ten interes, można się poważnie zaangażować i nawet jakiś czas dokładać do niego, pod warunkiem, że będzie do dyspozycji nowoczesny, bezpieczny obiekt, że na mecz przyjdą dziesiątki tysięcy ludzi, że będzie normalnie!
Na koniec - pytanie w imieniu tych tysięcy - o ceny biletów, karnetów na I ligę?
- Ceny jeszcze nie są ustalone, ale na pewno zrobimy fajną promocję na karnety. Chcemy przyciągnąć kibiców. Apelujemy, by przychodzili na stadion w licznym gronie, by kupowali właśnie karnety. Na całym świecie jest to forma identyfikacji z klubem, znaczące wsparcie finansowe. Wiadomo, że kilka tysięcy sprzedanych wejściówek to byłby duży zastrzyk gotówki i - w pewnym sensie - prognoza na sezon.
Źródło: Gazeta Wyborcza Szczecin |
|
POMOC
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
